Verpleegkundige zorg bij complicaties van gipsverbandfixatie|KENJOY

Pleisterverbandis een van de meest gebruikte externe fixatiematerialen, die geschikt is voor bot- en gewrichtsletsel en postoperatieve fixatie.De observatie en verpleging van complicaties van gipsverbandfixatie is de belangrijkste inhoud van dit hoofdstuk, deze kennis is samengevat, in de hoop nuttig te zijn voor de meeste kandidaten.

Osteofasciaal compartimentsyndroom

Het osteofasciale compartiment is een gesloten ruimte gevormd door bot, interosseus membraan, gespierd septum en diepe fascia.Bij de fractuur van ledematen neemt de druk in de osteofasciale kamer van de fractuurplaats toe, wat resulteert in een reeks vroege syndroom veroorzaakt door acute ischemie van spieren en zenuwen, namelijk osteofasciaal compartimentsyndroom.Osteofasciaal compartimentsyndroom treedt meestal op aan de palmaire zijde van de onderarm en het onderbeen.De perifere bloedcirculatie van het in gips gefixeerde ledemaat moet nauwlettend in de gaten worden gehouden.Besteed aandacht om te evalueren of de patiënt pijn, bleekheid, abnormaal gevoel, verlamming en verdwijning van de pols ("5p" -teken) heeft.Als de patiënt tekenen van obstructie van de bloedsomloop of zenuwcompressie van het ledemaat vertoont, moet het ledemaat onmiddellijk plat worden gelegd en moet de arts worden geïnformeerd om de vaste pleister in de hele laag te verwijderen.In ernstige gevallen moet het worden verwijderd of moet zelfs decompressie van de incisie van de ledematen worden uitgevoerd.

Drukpijn

Aangezien patiënten die gipsfixatie ondergaan vaak lange tijd in bed moeten blijven, is het gemakkelijk om doorligwonden te krijgen in het botproces, dus de bedeenheid moet schoon en droog worden gehouden en regelmatig worden omgedraaid om schade zoals schuifkracht en wrijvingskracht.

Suppuratieve dermatitis

Gipsvorm is niet goed, gips is niet droog vast wanneer de behandeling of onjuiste plaatsing van gips ongelijkmatig is;sommige patiënten kunnen het vreemde lichaam in de pleister steken om de huid onder de pleister te krassen, wat resulteert in lokale huidbeschadiging van de ledematen.De belangrijkste manifestaties zijn lokale aanhoudende pijn, de vorming van zweren, stank en etterende secreties of exsudatie van gips, die tijdig moeten worden gecontroleerd en behandeld.

gips syndroom

Sommige patiënten met droge gipsfixatie kunnen herhaaldelijk braken, buikpijn of zelfs ademnood, bleekheid, cyanose, verlaagde bloeddruk en andere manifestaties hebben, bekend als het gipssyndroom.De meest voorkomende redenen zijn: (1) strak gipsverband, dat de maagdilatatie na ademen en eten beïnvloedt;(2) acute maagdilatatie veroorzaakt door zenuwstimulatie en retroperitoneum;en (3) gastro-intestinale disfunctie veroorzaakt door overmatige kou en vochtigheid.Wees daarom bij het oprollen van gipsverbanden niet te strak en de bovenbuik moet het raam volledig openen;pas de kamertemperatuur aan tot ongeveer 25 ℃, luchtvochtigheid tot 50% 60%;vertel patiënten dat ze een kleine hoeveelheid voedsel moeten eten, niet te snel moeten eten en geen voedsel moeten eten dat gas produceert, enzovoort.Milde gipsziekte kan worden voorkomen door dieet aan te passen, ramen volledig open te zetten etc.;in ernstige gevallen moet gips onmiddellijk worden verwijderd, vasten, gastro-intestinale decompressie, intraveneuze vloeistofvervanging en andere behandelingen.

Apraxie syndroom

Vanwege langdurige fixatie van ledematen, gebrek aan functionele oefening, resulterend in spieratrofie;tegelijkertijd kan een grote hoeveelheid calcium die uit het bot stroomt, leiden tot osteoporose;gewrichtsstijfheid veroorzaakt door intra-articulaire vezeladhesie.Daarom moet tijdens de periode van gipsfixatie de functionele oefening van de ledematen worden versterkt.

Bovenstaande is een korte inleiding op de verpleegkundige zorg van de complicaties van gipsverbandfixatie.wilt u meer weten over gipsverband, neem dan gerust contact met ons op.