ความน่าจะเป็นของการติดเชื้อฝุ่นละอองโดยการสวมหน้ากาก ffp2|เคนจอย

น่าเหนื่อยหน่ายffp2 มาสก์และการรักษาระยะห่างทางสังคมสามารถลดการแพร่กระจายของเชื้อโรคและอนุภาคที่เป็นอันตรายได้อย่างมีประสิทธิภาพอย่างไรก็ตาม เนื่องจากความซับซ้อนของโรคที่ติดต่อทางอากาศ จึงเป็นเรื่องยากที่จะวัดประสิทธิภาพของมัน โดยเฉพาะอย่างยิ่งในกรณีของการสัมผัสแบบตัวต่อตัวในที่นี้ เรานำเสนอแนวคิดเกี่ยวกับขีดจำกัดสูงสุดของการสัมผัสแบบตัวต่อตัวกับอนุภาคระบบทางเดินหายใจของมนุษย์ที่ติดเชื้อ

ประโยชน์ของ ffp2

ในการคำนวณความเสี่ยงของการสัมผัสและการติดเชื้อ เราใช้ข้อมูลการกระจายขนาดอนุภาคทางเดินหายใจที่ครอบคลุมฟิสิกส์ของการไหลของการหายใจการรั่วไหลของหน้ากากฟิตเนสประเภทต่างๆ ที่วัดได้สำหรับวัตถุที่เป็นมนุษย์คำนึงถึงการหดตัวของอนุภาคสิ่งแวดล้อมที่เกิดจากการระเหยการคืนน้ำ การสูดดม และการสะสมในทางเดินหายใจที่อ่อนแอ

เราพบว่าสำหรับปริมาณอนุภาคที่เป็นอันตรายและปริมาณการติดเชื้อโดยทั่วไป ระยะห่างทางสังคม แม้ที่ 3.0 ม. ระหว่างลำโพงสองตัวก็ถึงขีดจำกัดสูงสุดที่ 90% ของความเสี่ยงในการติดเชื้อแบคทีเรียหลังจากผ่านไปไม่กี่นาทีถ้าเฉพาะคนที่อ่อนแอเท่านั้นที่สวมหน้ากากที่มีคำพูดที่ติดเชื้อภายในระยะ 1.5 ม. ขีดจำกัดบนจะลดลงอย่างมากนั่นคือ เมื่อใช้หน้ากากอนามัย ขีดจำกัดสูงสุดจะอยู่ที่ 90 เปอร์เซ็นต์หลังจากผ่านไป 30 นาที ในขณะที่การใช้หน้ากาก FFP2 จะอยู่ที่ประมาณ 20 เปอร์เซ็นต์แม้ว่าจะผ่านไปแล้วหนึ่งชั่วโมงก็ตามเมื่อทั้งสองคนสวมหน้ากากอนามัย ขีดจำกัดบนที่อนุรักษ์นิยมยังคงต่ำกว่า 30 เปอร์เซ็นต์หลังจากผ่านไปหนึ่งชั่วโมง แต่เมื่อทั้งสองคนสวมหน้ากาก FFP2 ที่เหมาะสม ขีดจำกัดบนคือ 0.4 เปอร์เซ็นต์เราสรุปได้ว่าการสวมหน้ากาก ffp2 ที่เหมาะสมในชุมชนสามารถให้การป้องกันที่ดีเยี่ยมสำหรับผู้อื่นและตัวคุณเอง และทำให้ระยะห่างทางสังคมมีความสำคัญน้อยลง

ความเร็วการแพร่กระจายของอากาศ

โรคติดเชื้อในอากาศติดต่อโดยตรงและโดยอ้อมจากผู้ติดเชื้อไปยังผู้ที่อ่อนแอเส้นทางการส่งผ่านทางอ้อมทางหนึ่งคืออนุภาคในอากาศที่ปล่อยออกมาจากทางเดินหายใจที่ติดเชื้อ ได้แก่ จมูก / ปาก หลอดลม คอ หลอดลม และปอด ในที่นี้เราใช้คำว่า "อนุภาค" เพื่อหมายถึงอนุภาคที่ลอยอยู่ในอากาศที่มีขนาด < 1 มม. โดยไม่คำนึงถึงองค์ประกอบของพวกเขา

องค์ประกอบและขนาดของอนุภาคในระบบทางเดินหายใจของมนุษย์นั้นแตกต่างกันอย่างมากและกินเวลาหลายทศวรรษในระดับความยาวพบว่าความเข้มข้นและขนาดของอนุภาคที่หายใจออกขึ้นอยู่กับประเภทของกิจกรรมทางเดินหายใจ ตัวอย่างเช่น การพูดหรือการร้องเพลงเมื่อเทียบกับการหายใจกิจกรรมการหายใจที่เกี่ยวข้องกับการผลิตเสียง ได้แก่ ความดันเสียง ความถี่สูงสุดของการไหลเวียนของอากาศ และพยัญชนะออกเสียง ส่งผลกระทบอย่างมากต่อการปล่อยอนุภาค

อนุภาคระบบทางเดินหายใจที่ติดเชื้ออาจมีสำเนาของเชื้อโรคเพียงชุดเดียวหรือหลายชุดเมื่อผู้ติดเชื้อหายใจออก และมีความเสี่ยงต่อการติดเชื้อในปริมาณที่ดูดซึมได้เมื่อสูดดมโดยผู้ที่อ่อนแอนอกจากนี้ ความชื้นสัมพัทธ์และอุณหภูมิยังส่งผลต่อการทำให้แห้งและการตกตะกอนของอนุภาคเปียกเนื่องจากแรงโน้มถ่วงเมื่อถูกหายใจออกสู่สิ่งแวดล้อม

นอกจากนี้ยังมีการถกเถียงกันมานานเกี่ยวกับความหมายที่แท้จริงของละอองลอยหรือละอองหัวใจของข้อโต้แย้งเหล่านี้คือการขาดความเข้าใจของเราเกี่ยวกับการแพร่กระจายของโรคในอากาศ หรือเพียงแค่ว่าอนุภาคที่ผลิตในทางเดินหายใจที่ติดเชื้อนั้นส่งผ่านอากาศได้อย่างไร การเปลี่ยนแปลงในสิ่งแวดล้อมอย่างไร และแพร่กระจายไปที่ไหนและอย่างไรจำนวนของพวกเขาฝากไว้ในทางเดินหายใจของผู้ที่อ่อนแอดูเหมือนง่าย แต่กลไกโดยละเอียดที่เกี่ยวข้องในแต่ละส่วนของกระบวนการเหล่านี้ซับซ้อนมาก

ข้างต้นเป็นการแนะนำความน่าจะเป็นของการติดเชื้อของฝุ่นละอองโดยการสวมหน้ากาก ffp2หากคุณต้องการทราบข้อมูลเพิ่มเติมเกี่ยวกับหน้ากาก ffp2 โปรดติดต่อเรา